kabut jadinya 2

bismillah walhamdulillah.

benarlah, tiada yang benar melainkan yang benar belaka.
dalam setiap kesusahan, ada kesenangan. verily, dalam setiap kesusahan, ada kesenangan.

dalam kesusahan takde air, ada kesenangan dapat balik bermalam(err, applicable tak ayat ni)

so semua pun maklumlah ketiadaan air yang lebat di asrama. selasa rabu khamis air ada jugaklah walaupun rata rata kitorang masih tak buleh hidup dalam 'zon selesa'. mana taknya, air cam kejap ada kejap takde terbatok batok keluar paip. nak nak air main cak cak masa kita tengah 'kritikal', naye weh..

dimaklumkan yang kitorang boleh balik pong dalam nak dekat kol dobelas tadi. semua saspen je bila suara ustaz aziz kedengaran kat corong announcement. apabila ustaz kata boleh balik je, heh, apa lagi, bersorak la satu sekolah. saya pun turut touching di situ. bahagiaaaaa~ tapi ayah saya cakap, rugilah, kalau hari sabtu ada kelas. isk isk saya mengiyakan dalam hati, sebab kalau kat rumah saya ulangkaji karangan dengan cara ini - blogging. (kalau cikgu bm gua baca blog ni memanglah, memang 'flying colour' la markah bm gua)

habis cerita pasal air. masuk pasal usrah puteri. usrah puteri ni nama dia camtu - usrah puteri - sebab memang puteri je ada. dijalankan semasa putera putera agama kami (aicehhh) ke masjid utk solat jumaat. so kami pun bikin musolla tu cam kami punya. patut harini ada, tapi disebabkan dapat balik, memang cancel lah.

nak cerita kat sini, yang patut mengisi minggu ni adalah sorang cikgu ni. saya touching dengan beliau. beliau cam tak berapa nak sihat, pening pening semua, sian beliau, tapi saya tak paksa pun beliau mengisi, kalau beliau tak dapat turun takdelah talk daripada guru, just daripada pelajar je.

tadi pagi, saya ke bilik guru, berjumpa beliau. nak reconfirm pasal talk harini(time ni tatau lagi bisa balik). beliau pun cam cakaplah, lebih kurang gini, 'nak ke budak2 dengar nih. tengahari2 ni mesti semua tertidur je. lagipun dengan takde air nya semua tak selesa.....ila akhir ayat"

saya pun sambil buat muka bajet comel dan kebil kebilkan mata berkata,'takpelah cikgu. kalau cikgu boleh,adalah. kalau tak boleh takpe je. kitorang paham.nanti ada tazkirah drp pelajar'.

pastu cikgu tu sambung lebih kurang gini. ' tu la..tengoklah., saya cuba turun. kalau sempat untuk slot saya adalah. kalau tak sempat takpe.(jeda, berfikir) nak cakap apa ye.. mencari bahagia. dalam keadaan semua orang tengah stress, tension takde air..tak bahagia..tapi bahagia tu perlu dicari. dicari dengan redha, dan..........ila akhir ayat'

Allah... meruntun hati kata kata cikgu tu. isk isk. tatau nape. mungkin saya pun baru cubit iman, kau ni redha ke tak, dengan segala apa yang jadi ni. padanlah tengok cikgu ni saya rasa tenang je, tatau nape. huhu. tapi sayang sejuta kali sayang, takde rezki loh puteri semua nak dapat 'pencerahan' daripada cikgu kita sorang ni. next time, maybe, in sha Allah.
rabbuna yusahhil....

waAllahua'lam.

p/s:gua rasa post gua makin lama makin berbaur budak budak sekolah. cam agak expressing the budak-sekolah side of me..